Κορωνοϊός: Τι θα γίνει με τη νέα ρύθμιση 120 δόσεων για τα «κορωνοχρέη»

Γρίφο από τους δυσκολότερους που θα κληθεί να λύσει η κυβέρνηση την νέα χρόνια συνιστούν τα αποκαλούμενα «κορωνοχρέη».

Είναι ξεκάθαρο ότι από το λυκαυγές έως και στα μέσα του νέου έτους, ορόσημο κατά το οποίο επιδιώκεται η επίτευξη του μεγαλεπήβολου στόχου του εμβολιασμού του πληθυσμού σε ποσοστό άνω του 50%, θα κορυφωθεί η προσπάθεια για να αξιοποιηθούν οι σημαντικοί πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης που θα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία.

Η κινητοποίησή τους, με βάση και τις συντεταγμένες που έχουν προσδιοριστεί δημόσια από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, στοχεύει μεταξύ άλλων στην αναχαίτιση των επιπτώσεων της κρίσης και ειδικότερα εκείνων που θα αφήσει πίσω της η πανδημία.

Είναι ξεκάθαρο ότι στο επίμαχο διάστημα θα εντατικοποιηθούν οι αναλύσεις επί των οικονομικών και κυρίως οι αναζητήσεις στα δημοσιονομικά περιθώρια που υφίστανται για την χορήγηση οικονομικού οξυγόνου στους πληγέντες της υγειονομικής κρίσης.

Οι τρόποι εξόφλησης των χρεών της πανδημίας είναι μια καυτή πατάτα για την οποία από τη μια δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις από την άλλη όμως θεωρείται δεδομένη η βούληση για την αποτροπή ακόμη μιας «γενιάς» οφειλών.

Άλλωστε όπως επισημαίνεται από καλά ενημερωμένες πηγές, έως τότε θα διαφαίνεται με μεγαλύτερη ασφάλεια το μήκος του «καθαρού διαδρόμου» που επιδιώκεται να δημιουργηθεί.

Σε αυτή τη χρονική περίοδο θα θεωρείται ασφαλέστερη η άρση των οριζόντιων μέτρων που εφαρμόζονται για τη στήριξη της εργασίας αλλά των επιχειρήσεων.

Από το αυτό το χρονικό σημείο και εντεύθεν η κυβέρνηση καλείται να αναπροσαρμόσει την κωδικοποίηση των μέτρων στήριξης, τα οποία είναι σαφές ότι θα εξασφαλίζουν την ομαλή έξοδο από την κρίση και είναι βέβαιο ότι θα είναι στοχευμένα.

Βάσει αυτής της στρατηγικής θα διερευνηθούν σε βάθος οι δυνατότητες για μια μεγάλη ρύθμιση των χρεών της πανδημίας.

Προ της οριστικοποίησης των όποιων αποφάσεων είναι δεδομένο ότι θα ενημερωθούν και οι θεσμοί, η πλευρά των οποίων παραδοσιακά δεν αντιμετωπίζει θετικά τις ευνοϊκές ρυθμίσεις, με βασικό επιχείρημα ότι δεν ανοίγει τη βαλβίδα της αποσυμπίεσης στη μεγάλη δεξαμενή των ληξιπρόθεσμων χρεών.

Στον αντίποδα βέβαια, τα ελληνικά επιχειρήματα στηρίζονται, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά καλά ενημερωμένες πηγές, στους αριθμούς που «λένε την αλήθεια».

Συγκεκριμένα στα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας, βελτιωμένης -από την παρούσα κυβέρνηση- εκδοχής των 120 δόσεων, στα οποία αποτυπώνεται αύξηση των παλαιών χρεών, εκείνων δηλαδή που μπήκαν στο σύστημα πριν από το 2019.

Θεωρείται πάντως δεδομένο ότι εάν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε μια νέα, γενναία ρύθμιση οι φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες βάση πρόσφατου απολογισμού κινούνται στην περιοχή άνω των 140 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα διογκωθούν τουλάχιστον κατά 5 δισεκατομμύρια.

Εξέλιξη που αναπόφευκτα θα αναζωπυρώσει τη διαδικασία των αναγκαστικών κατασχέσεων.