Η Πύλος είναι παραθαλάσσια κωμόπολη, η οποία υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλου – Νέστορος και βρίσκεται στη Μεσσηνία και είναι γνωστή ως Ναβαρίνο ή Ναυαρίνο

Είναι γνωστή για την πλούσια αρχαία, μεσαιωνική και σύγχρονη ιστορία της. Επισημαίνεται πάντως ότι η πρώτη και αρχαιότερη πόλη της Πύλου, η Αρχαία Πύλος, δεν ταυτίζεται γεωγραφικά με την σημερινή κωμόπολη, αν και η δεύτερη, αποτελεί τόσο την τιμητική, όσο και την ουσιαστική οικιστική συνέχεια της πρώτης.

Χαρακτηριστικό σημείο αναφοράς της μυκηναϊκής περιόδου είναι το Ανάκτορο του Νέστορα, αλλά και άλλα ανάκτορα, όπως αυτά που έχουν ανεβρεθεί και ανασκάπτονται στην κοντινή Ίκλαινα.

Βασιλιάς της Πύλου στα ομηρικά χρόνια ήταν ο Νέστορας, ο σοφότερος ανάμεσα στους αρχηγούς του Τρωικού πολέμου. Κάτω από το Παλαιόκαστρο Πύλου, εκεί όπου σύμφωνα με τον Όμηρο βρισκόταν η αρχαία πόλη της Πύλου και αποτελεί ένα από τα καλύτερα διατηρημένα ανάκτορα.

Το βασίλειο του Νέστορα ήταν το ισχυρότερο στην Πελοπόννησο κατά την Μυκηναϊκή περίοδο, μετά από αυτό του Αγαμέμνονα στις Μυκήνες. Η πυρπόληση του κάστρου κατά τον 13ο ή 12ο αιώνα π.Χ. έθεσε τέλος στην ισχύ της πόλης. Το Παλαιόκαστρο εγκαταλείφθηκε και τη θέση του ήρθε να πάρει μετά από αιώνες το Νεόκαστρο το οποίο έχτισαν οι Τούρκοι τον 16ο αιώνα μ.Χ.

Το Νεόκαστρο πολιορκήθηκε από τους Έλληνες τον Μάρτιο του 1825 με αποτέλεσμα την παράδοση του από τους Τούρκους στις 5 Αυγούστου του ίδιου έτους. Το 1825 όμως η απόβαση του Αιγύπτιου συμμάχου των Τούρκων, Ιμπραήμ αφαίρεσε και πάλι την Πύλο από τους Έλληνες μετά από τη μάχη στη Σφακτηρία ξεκινώντας έτσι την καταστροφική του προέλαση στο μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου.

Αβαρίνο, Ναυαρίνο ή Ναβαρίνο

Η ονομασία ως Αβαρίνος ή  Αβαρίνο προέκυψε σύμφωνα με μια εκδοχή, μετά την κατάληψη της πόλης από τους Αβάρους, τον 6ο αιώνα.

Αργότερα συντομεύθηκε σε Βαρίνος ή επιμηκύνθηκε σε Αναβαρίνος με επένθεση, η οποία μετεξελίχθηκε σε Ναυαρίνο ή Ναβαρίνο.                                

Μια άλλη εκδοχή θεωρεί ότι η ονομασία Ναυαρίνο προέρχεται από τις ψλέξεις νέου+Αβαρίνου ή του ναυς+Αβαρίνο.

Στο νησάκι Τσιχλί Μπαμπά, είναι θαμμένος ο ανιψιός του Ναπολέοντα

Το 1833, μετά την αποχώρηση των Γάλλων, το όνομα « Πύλος » δόθηκε στη νέα πόλη του Ναβαρίνου με βασιλικό διάταγμα του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα Α΄.  Ο Δήμος Πυλίων σχηματίστηκε με το βασιλικό διάταγμα της 9ης Απριλίου 1835 και κατατάχθηκε στην Γ΄ τάξη των δήμων, με πληθυσμό 782 κατοίκους.

Το 1844 η Πύλος αναφερόταν πάντως ακόμα και με την παλαιότερη ονομασία, ως Νεόκαστρον και Καλύβια. Υπήρξε έδρα κοινότητας από το1912 έως το 1946 και έδρα του πρώην δήμου Πύλου στο διάστημα 1946-2010. Από το 2011 αποτελεί έδρα του νέου Δήμου Πύλου – Νέστορος.

Το λιμάνι της Πύλου αποτελεί επίσης ένα σημαντικό ναυτιλιακό κέντρο της δυτικής περιοχής της Μεσσηνίας με ανοδική εμπορική και επιβατική/τουριστική ανάπτυξη. Λόγω της στενόμακρης μορφής της νήσου νήσου Σφακτηρίας η οποία «κλείνει» τον όρμο του Ναυαρίνου, γνωστού και ως Κόλπου της Πύλου, και η οποία λειτουργεί ως φυσικός κυματοθραύστης, ο Κόλπος του Ναυαρίνου και το λιμάνι της Πύλου θεωρείται ως ένα από τα ασφαλή αγκυροβόλια στη Μεσόγειο.

Νήσος Σφακτηρία

 Παραλία Βοιδοκοιλιάς